Konsantrasyon, gözümüzü karartıp hedefimize kilitlenmektir.
Bir süre önce bir karar aldım ve bu karar uğruna nelerden vaz geçmem gerektiğini hesapladım. Sonra o hedefe ulaşırken yapacağım masrafları, o hedefe ulaşmak için harcayacağım zamanı ve sarf edeceğim eforu hesapladım. Bütün plan yapılıp ben sevdiğim şeylerle vedalaşınca arı gibi çalışmaya başladım. Çok çalışmam gerektiği için bloğumdan uzak kalmak zorunda kaldım. İşte bu feda etmek zorunda olduklarımdan biriydi ve zordu. Ben buraları çok seviyorum çünkü. Sonra kendime bir şeyler dikemez oldum. Bu da zordu çünkü tasarlamayı çok ama çok seviyorum.
Yine de her şey yolunda gidiyordu ki, birden sorumluluklarıma hiç hesaplamadığım sorumluluklar daha katıldı. Yine yatalak anneannem ve alzheimer dedeme bakma görevi bana kaldı çünkü çalışmıyordum. Benim de amacım oydu ya, kendime minik bir iş kurmak. Oysa insanlar evden çalışırsa iş daha da zor oluyor çünkü ev işi hala yükümlülükleriniz arasında duruyor. İş kurmaksa yapayalnız olmuyor ama diyelim ki benim gibi bu işe kalkıştınız, o zaman, zamanınız sizin için elmas kadar değerli oluyor. Çünkü üretim, pazarlama, yönetim... her iş sizin üstünüzde.Herkes;"Bütün gün evde oturuyorsun, ne yapıyorsun ki?" diye soruveriyor. Hiç kimse kendi başınıza bir iş kurabileceğinize şans bile vermiyor ev hanımı olunca. Kadın olmak ne kadar ama ne kadar zormuş. Resmen bu işim olsa istifa ederdim kadın olmaktan! Ekek olmak, oturma odasında uzanmak, tv kumandasını elinden düşürmemek ve başın ağırınca uyuyabilme lüksü... Harika:)
Evdeki konsantrasyon planı değil çarşıya eve bile uymayınca ne yaptığımı merak ediyorsanız, işte o anda kendimi mutlu edecek bir adım attım. Gittim ve pazarda önceden bulduğum dalgıç kumaşları ile kendime bu sweatshirtü diktim. Ön kısma kaz ayağı desenli ince dalgıç kumaşından ayrı bir parça monte ettim. Böylece, bir sweatshirtlük reklam arası verdim planıma. Minik bir mutluluk her zaman motivasyonumuzu yükseltir öyle değil mi? Şimdi yola devam...
En kısa sürede başarmak ümidi ile;)