Anda Kalmak ve Yeşil Elbise

Bazen şort yapmak için alınan kumaşlar evdeki kafayla elbiseye dönüşüyor, bazense masa örtüsü için alınanlar ceket olabiliyor. Buna kafa karışıklığı mı dersiniz yoksa bu anda kalmak mı? Her an bu kadar fikir değişmemizi sağlayan nedir ki?

Pazarda bulduğum iki minik kumaş parçası ile şort yapacaktım aslında ama eve gelince bir duraksama oldu. Kumaşla uzun uzun bakıştık bir iki gün. Artık ondan şort yapmak gelmiyordu içimden ve aslında çok fazla elbisem vardı zaten. Nasıl bir elbise modeli dolabımdakilerden daha farklı olabilirdi diye düşününce ortaya bu model çıktı. Arkadaki bantlar farkı ortaya koydu diyelim. Tabi onları oturtmak çok zor oldu evde mankenim olmayınca. Yine de oldu mu: Oldu!

Kalıp: Burda pratik dikiş 2012 (elbise 4c) : http://www.burdastyle.de/aktuelles/news/burda-easy-f-s-2012-alle-modelle-aus-burda-easy-f-s-2012_aid_4156.html

Elbise kalıbının boyun kısmındaki pileyi kaldırdım (daralttım) ve boyun kısmını da kısalttım. Elbisenin boyunu kısalttım tabi bir de arka kısma bantları uygulamak için sırttaki alanı boş kullandım. Çok detaylı gibi görünüyor yazınca ama sadece minik dokunuşlar diyebilirim. 

Artık geriye cevaplamadığım sorularım kaldı sanırım başta yazdığım: Bu kadar hızlı değişmemi sağlayan nedir bakalım? Sanırım her an her şey bizi etkiliyor aslında. Sadece havaların biraz serinlemesi, bir kaç derece düşmesi artık elbise dikmekten beni alıkoyabiliyor ya da tatiller bitti diye şorta ihtiyaç duymuyorum. Belki bütün bunlara anda kalmak deriz belki de. O an ne gerekiyorsa mutlu olmak için sadece onu yapmak. Mutlu olmak için illa bir şeyler mi yapmalı ki? Bazılarımız için sadece çalışmanın, üretmenin kendisi mutlulukken bazıları için uzanıp denizi izlemek mutluluk oluyor. Bunu da sorgulamıyorum artık. Sadece o anı yaşıyorum ve akıp gitmesine izin veriyorum. Bu kadar doğal ve zevkli... Hayat işe! Sadece o anın kendisi hayat sizce de öyle değil mi?