Yeni dikilenler uzun süredir üstümde görünmek için sıra bekliyorlar. Benimse bu sıralar sadece dikesim var. Sadece kapanıp saatlerce dikmek... Düşünmeden, çok planlamadan, kovalamadan, kovalanmadan, yetiştirmeye çalışmadan, ne zaman giyerim diye hesaplamadan sadece dikmek... Olamaz mı? Olur bence!
Bence dikiş dikmek kesinlikle meditasyon. Söylemiyor kimse ama kafa boşaltırken kendi tasarımlarını giyme şansı veren harika bir bilinç altı susturma yöntemi. İyi ki keşfetmişim!
Herkesin kendine, bu dünyadan uçuran - ayaklarını yerden kesen bir hobi bulması dileği ile...
Ben dikiş odama gidiyorum;)
6 yorum :
çok çok katılıyorum her kelimesine, aynı hisler içindeyim :)
iyi terapiler :))
(ayrıca, o çizgili ne güzel bişey öyle :))
Hem de nasıl bir terapi. Hem stres artırıyor hem de bir ürün sahibi oluyorsunuz. Bir de birer beğendiğinde ben diktim demek de ayrıca moral veriyor. Ooo karlı iş dikiş; )
Çok da güzel bir iş çıkarmışsınız kafanızı boşaltırken :)
Birşeyler üretmek kadar beyindeki gereksiz konuşmaları susturma yolu yok. Bir de yapboz yaparken çok dinleniyorum :)
Kesinlikle katılıyorum. Ben de dikiş dikerken birçok şeyden kendimi soyutlarım. Tam bir meditasyon. Dikiş dikerken bir yandan da radyo dinlemeye bayılırım. Bunun yanı sıra kafam bozuk olduğu zamanlar kitap okurum. Kitaplarında benim üstümde bir meditasyon etkisi bıraktığını söylemeden geçemeyeceğim. O vakit ne diyoruz. Yaşasın hobiler . Kaybolsun kötü düşünceler.
G. : Teşekkür ederim:)
Pınar Sakin Çalğan: Kesinlikle karlı:D
Naz O.:Teşekkür ederim.
Handan: Kesinlikle, en az bir hobisi olmalı insanın.
Yasemin Avun: Evet, sonuçta kötülük düşünce ile üretiliyorsa kaybolsun gitsin:D
Yorum Gönder