Çizgili Kazak ve Mutluluk

Kafayı dağıtmak için dikiş diktiğimde ortaya çıkan kocaman yakalı bir kazak bu. Burada paylaşmıştım. Sonra da enerji oyunları programımda üzerimde gördünüz zaten ama çok rahat olduğundan üstümden çıkarmıyorum bu aralar. Hem evde hem dışarıda çok rahat üstelik farklı renklerle ve alt parçalarla kombinlemek fikirlerim arasında. Bonus bir parça benim için. 

Bu gün ilginç bir dialog yaşadım kızımla.

 Lili mutfakta salata yapmama yardım ederken bana baktı ve; 

"Neden gülüyorsun?" diye sordu.

Suzy: Mutlu olduğum için Annecim! 

Lili: Sen eskiden çok ağlıyordun anne.

Suzy: Mutlu olmayı bilmediğim için annecim.

Lili: Ama biz senin için o kadar çok sürpriz yapmaya çalışıyorduk ki babamla, sana kocaman hediye almaya gittiğimizde bile döndüğümüzde sen ağlıyordun anne.

Suzy: Hatırlamıyorum annecim:(

Lili: Şimdi gerçekten mi mutlusun?

Suzy: Evet, bir sebebi olmasının gerekmediğini öğrendim. Sadece içimde mutlu olmaya karar veriyorum sonradan sebepler de gelmeye başlıyor. Mesela sen ve baban eve geliyorsunuz, sen benimle mutfakta kek yapıyorsun, birlikte yemek yiyoruz... birsürü güzel şey oluyor. Bunları fark etmeyi öğrendim. 

Lili: İyi oldu böyle, birlikte mutlu olmak çok güzel, şimdi daha çok mutluyum.

İlginç bir konuşma ama, 3 - 4 yaşlarında benim halimi fark ediyormuş. Çocuklar unutur derler ama bütün bu bilinç altı çalışmalarımda kendimin de o yaşları hatırladığımı buldum. Bir çok kayıt o zamanlarda yapılıyor. 

Tabi ki Lili'nin büyüme koşulları benimkilerden çok farklı. Onun yaşlarındayken farklı bir ülkede bir Türk olarak doğmuş olmanın yarattığı bir çok zorlukla yüzleşiyordum. Toplumsal baskı, dini baskı, kültürel baskı, dil baskısı vs... Bundan sonrasını yazmak bile istemiyorum. Sadece kızımın şansı için sevinebilirim. Doğru yerde doğmuş olması büyük şans ve bana benzemeyeceğinin garantisi. Hoş artık bu mutlu olma işini çözdüm ben. Baksanıza havalara bile uçuyorum mutluluktan. 

Daha mutlu nasıl olabilirim ki?