90'lardan kalan kumaşlar dolaplardan çıkarılıp çıkarılıp yerine konulur. Doğru model bulunamazsa tarih yıkılacak sanki! Dikiş diken biri o kumaşla olan hesaplaşmayı yıllara yayar. İçsel konuşur o kumaşla, zihnindeki modeli aktarır ona ancak son anda makası durabilir mesela keserken. İç ses "DUR, KESME, DAHA GÜZEL BİR MODEL BULABİLİRSİN DER!" Makas yavaşça elden bırakılıp sessizce iğneler ve kalıp kumaşın üstünden alınarak, kumaş dolaba yeniden katlanılarak konulur.
Ancak zaman akmaktadır! Yıllar sonra bakmışsın yaşın 40'a bir kaç kalmış, bir anda o içindeki cılız ses der ki: "Ne zaman yapacaksın? Biliyorsun, sen yaparsan en güzeli olacak!" O anda işte dökülüverir ilham, kumaş, model, kalıp, hepsi ama hepsi birbirine uyar. Kısacası zamanı gelmiştir. Kutsal zamanlama o kumaşı bu günlerde dışarıda istemektedir.
Ya da çok abartıyorum çünkü bu kumaşa hayrandım ve onu kimseye göstermiyordum:)
Kalıp Burda pratik dikiş dergisinden.
Hiç yorum yok :
Yorum Gönder